Odpowiedź na zadane w tytule artykułu pytanie jest następująca.
Brak pełnego zrozumienia mechanizmu działania WIBOR pociąga za sobą brak możliwości zrozumienia przez konsumenta wszystkich ryzyk związanych z zaciągnięciem kredytu, a tym samym nie wyczerpuje istoty wymagalnego zakresu informacji przekazywanej konsumentowi. Co ważne sposób obliczania WIBOR przez fixing nie jest nigdzie wyjaśniony, na co zwracają uwagę Kredytobiorcy. Wiadomym jedynie jest, że są to dane ustalane przez banki, ale jaką metoda obliczany jest wskaźnik podany przez Bank nie jest wyjaśnione, ani podane do publicznej wiadomości, ani tym bardziej takich informacji próżno szukać w umowach kredytowych.
Brak informacji na temat sposobu ustalania WIBOR w umowach kredytowych, jak również brak przekazania Kredytobiorcy przez Bank dokumentów opisujących metodę wyznaczania wskaźnika WIBOR powoduje zbyt daleko idącą niepewność po stronie Kredytobiorcy, co do treści stosunku prawnego odnoszącej się do zmiennego oprocentowania i stoi w sprzeczności z art. 384 § 1 ustawy – Kodeks cywilny.
Wprowadzenie przez Bank do umowy wadliwie ustalanego wskaźnika WIBOR, doprowadza do zastosowania w umowach w sposób ukryty, podstępny instrumentu finansowego, który ze względu na podatność na manipulację, brak reprezentatywności i zawiłość nie powinien być stosowany w stosunkach prawnych z konsumentami.
Podsumowując powyższe, mechanizm zmiennego oprocentowania opartego o wskaźnik WIBOR:
- stanowi nieuczciwa praktykę rynkową
- jest niejednoznaczny
- jest sprzeczny z naturą stosunku prawnego, przepisami Ustawy Prawo bankowe, Ustawy o kredycie konsumenckim oraz nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami,
- jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i rażąco narusza interesy konsumenta,
- nie spełnia wymogów rozporządzenia BMR w zakresie reprezentatywności, rynkowości, adekwatności. Brak oparcia WIBOR o rzeczywiści przeprowadzone transakcje międzybankowe powoduje podatność tego wskaźnika na manipulacje, a także tym, że wskaźnik nie odzwierciedla przewidzianej w jego definicji określonej rzeczywistości ekonomicznej.
Te właśnie okoliczności połączone z realnymi dla Kredytobiorców niekontrolowanymi wzrostami comiesięcznych rat kredytów unaoczniają nieprawidłowości jakie Bank zawarł w umowie kredytowej, która z natury rzeczy nie podlegała żadnym negocjacjom ze strony Kredytobiorcy.
