Wskaźnik WIBOR – (Warszaw Interbank Rate) wraz z marżą stanowią podstawowy mechanizm określania oprocentowania kredytów oraz innych instrumentów finansowych udzielanych przez polskie banki na rynku usług finansowych. W umowie kredytu WIBOR służy przede wszystkim odzwierciedleniu wysokości kosztów banku związanych z pozyskaniem środków pieniężnych na rynku międzynarodowym, które następnie były udostępniane klientom w postaci kredytu lub pożyczki. Stopa referencyjna w założeniu miała być elementem niezależnym od stron, odzwierciedlającym wyłącznie określone realia gospodarcze. Tym samym miała być obiektywna i pozbawiona wpływu banku. Jednocześnie banki nie oferowały kredytobiorcom innego modelu oprocentowania stałego. Pozbawiony wyboru konsument zaspokajający potrzeby mieszkaniowe, godził się na warunki narzucane mu przez bank, w tym na funkcjonowanie w umowie kredytowej wskaźnika WIBOR.
Bank zawierając umowę kredytową z konsumentem, udziela mu w istocie kredytu i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie w postaci oprocentowania. Komponentami oprocentowania jest marża banku oraz wskaźnik WIBOR. Marża banku obejmuje koszty operacyjne obsługi kredytu, premię za ryzyko oraz zysk banku z tytułu udzielonego kredytu. W założeniu WIBOR to koszt pozyskania przez bank środków na udzielenie kredytu swoim klientom. Przy analizowaniu niniejszego zagadnienia należy wziąć pod uwagę szereg zjawisk gospodarczych, które zmieniły istotnie sposób finansowania przez banki swojej działalności kredytowej.
Do 2008 r. WIBOR (z uwagi na liczbę transakcji na rynku międzybankowym) mógł stanowić rzeczywisty koszt pozyskania kapitału przez banki na rynku międzybankowym. Banki posiadające niedobór środków, aby pozyskać kapitał na udzielanie kredytów swoim klientom, uzyskiwały środki od innych banków (tych, posiadających nadwyżkę środków), oprocentowane w oparciu o WIBOR. Koszt pozyskania tego pieniądza pokrywał Klient tego banku, który zaciągnął kredyt oprocentowany w oparciu o zmienną stopę procentową, a dodatkowo płacił na rzecz banku marżę, stanowiącą zarobek tego banku. W latach 2007 – 2009 miał miejsce kryzys gospodarczy, który wpłynął na transakcje zawierana na rynku międzybankowym, które były podstawą do wyznaczania wskaźnika WIBOR.
Obecnie, analizując przekazane przez Klientów umowy kredytowe i dokonując wyliczeń wskaźnika referencyjnego wielokrotnie z analiz tych wynika, iż zawarty w umowach kredytowych wskaźnika WIBOR nie ma oparcia w faktycznych operacjach międzybankowych i jest ustalany w sposób nieprawidłowy. Ta sytuacja składania Kredytobiorców do kwestionowania umów kredytowych zawierających wskaźnik WIBOR dążąc do pozostawienia oprocentowania w umowach kredytowych ale o jasnych zasadach kształtowania wysokości oprocentowania. Kolejne terminy rozpraw, w których Kancelaria Prawna Mecenat Warszawski reprezentuje Kredytobiorców przeciwko Bankom zostały już wyznaczone przez Sąd.
